توان‌مندی موسسات

برای ساختن جوامع محلی شکوفا و پویا، تنها افزایش تعداد افرادی که برای مشارکت در پیشرفت معنوی و اجتماعی جامعۀ خود قابلیت‌هایی کسب کرده باشند کافی نیست، بلکه لازم است موسساتی ایجاد و تقویت شوند که نیروی افراد مشتاق به خدمت را هدایت و متحد نمایند؛ موسساتی که در عملکرد خود اصل یگانگی نوع انسان و معتقدات زیربنایی آن را جلوه‌گر سازند.

موسسات در سطحی متمایز از افراد به اجتماع ساختار می‌دهند و آن‌ را اداره می‌نمایند. در جامعه‌ای که در آن افراد، خانواده‌ها و موسسات با هدفی مشترک برای رفاه عمومی با هم کار می‌کنند، موسسات تلاش‌های جمعی را هماهنگ می‌کنند و جهت می بخشند؛ وحدت بینش و عمل را میان اعضای جامعه ترویج می‌دهند؛ به اختصاص منابع به شکلی منصفانه می‌پردازند و مانند مجراهائی نیرو و خلاقیت افراد را به جهت بهبود شرایط هدایت می‌کنند. با افزایش تعداد افرادی که در یک جامعه برای تحول اجتماعی تلاش می‌کنند، مراتب بالاتر و پیچیده‌تری از سازمان‌دهی و هماهنگی نیاز است. در این مسیر موسسات باید بیاموزند تا نیرو و اختیارات خود را در راه رفاه عالم انسانی به کار گیرند؛ با مهارت و کاردانی بیشتری به ارائۀ کمک، تشویق و زمینه‌سازی برای افزایش توان‌مندی‌های فردی و جمعی بپردازند و شرائط و فضای مشورت آزاد و هماهنگ را در بین خود و با افراد و جامعه در جهت پیشرفت اجتماع به وجود آورند. موسسات بهائی در سطوح مختلف محلی و ملی با پیشرفت فرایند جامعه سازی در نواحی مختلف، در این مسیر یادگیری قرار دارند.

یکی از توان‌مندی‌های ضروری که موسسات بهائی همواره سعی در تقویت آن دارند توان‌مندی شور و مشورت در سطوح مختلف است. حضرت بهاءالله می‌فرمایند: «مشورت بر آگاهی بیفزاید و ظن و گمان را به یقین تبدیل نماید. اوست سراج نورانی در عالم ظلمانی، راه نماید و هدایت کند. از برای هر امری مقامِ کمال و بلوغ بوده و خواهد بود، بلوغ و ظهور خِرَد به مشورت ظاهر.» مشورت صادقانه، بی‌غرضانه و صمیمانه برای موفقیت هر اقدام جمعی، ضروری است. هدف چنین مشورتی تنها فراهم کردن چارچوبی برای تصمیم‌گیری جمعی نیست؛ اگر چه این مسئله نیز حائز اهمیت است، اما مشورت وسیله‌ای برای هماهنگ ساختن دیدگاه‌ها، ارتقا‌ی وحدت میان اعضای جامعه، تقویت پیوندهای اعتماد و محبت بین افراد و موسسات و طرح و بررسی بصیرت‌های جدید دربارۀ مسائل پیچیده است. مشورت، اقدامات منظم، موثر و مداوم را ترویج می‌دهد، تمرکز را میان شرکت‌کنندگان در یک اقدام حفظ می‌کند و اجازه می‌دهد که دیدگاه‌های متنوع در فهم گروه از موضوع مورد بحث مطرح منظور گردد.

بیت العدل اعظم می‌فرمایند: «مشورت بهائی باید در نهایت محبت و صمیمیت و اتحاد صورت گیرد. کسانی که به مشورت می‌پردازند باید با تبتل و ابتهال و اشتیاق به کسب تأییدات از افق ابهی، نظرات خود را با کمال آزادی و بدون پافشاری بر عقاید شخصی و با رعایت ادب و احترام کامل ابراز دارند و به منظور نیل به اتحادِ نظر با دقت و تمعن و انصاف به اظهارات دیگران توجه نمایند.»