بهائیان در سراسر عالم برای ساختن جوامعی که از پیشرفت مادی و معنوی برخوردار باشند تلاش می‌کنند. در چنین جوامعی شیوه‌ای از زندگی در حال شکل‌گیری است که در آن خدمت به همنوع و تلاش‌های هدفمند برای بهبود شرایط جامعه با عبادت و نیایش پروردگار در هم آمیخته است.

برای بهائیان، دعا و نیایش گفتگویی است مستقیم و بدون واسطه بین روح بشر و خالق او: ابراز محبت خالصانه نسبت به خدا. چه در زندگی فردی، چه در فضاهای جامعه یا موسسات، نیایش جزء جدانشدنی از زندگی بهائی است. بهائیان در هنگام دعا و نیایش قلب‌ خود را به سوی خدا متوجه می‌کنند، از او یاری می‌جویند، شکر و سپاس به جا می‌آورند و هدایت و توفیق الهی می‌طلبند. به علاوه، جلسات بهائی و جمع‌هایی که در آن دوستان برای مشورت و یا انجام خدمات گردهم می‌آیند معمولاً با دعا شروع می‌شود و با دعا پایان می‌یابد. مناجات‌ها و دعاهای بسیاری در آثار حضرت باب، حضرت بهاءالله و حضرت عبدالبهاء وجود دارند که افکار و احساسات درونی انسان را بیان می‌نمایند و بهائیان چه در اوقات راز و نیاز فردی و چه در جمع‌ از آنها استفاده می‌کنند.

همچنین در نقاط مختلف دنیا بهائیان به همراه دوستان و خانواده‌هایشان اعم از بهائی و غیربهائی، اغلب در منازل یکدیگر برای دعا و نیایش گرد هم می‌آیند. این جلسات که درهایشان به روی همگان از زن و مرد، پیر و جوان و کودک از هر دین و عقیده و از هر قوم و ملتی باز است، بدون هیچ‌گونه تشریفات و آداب و رسوم مخصوصی برگزار می‌شوند و در آن‌ها هیچ فردی نقش ویژه و متفاوتی از دیگران بر عهده ندارد.

جلسات دعا شیوه‌ای از زندگی آمیخته به نیایش را در جامعه ترویج می‌دهند و فضایی صمیمی، سرشار از سرور و احترام فراهم می‌آورند که در آن‌ها علاوه بر نیایش و ستایش پرودگار دربارۀ مفاهیم روحانی و مسائل بنیادین زندگی همچون مسئولیت فردی و جمعی برای بهبود وضع اجتماع تفکر و گفتگو می‌‌شود. بدین ترتیب، دوستی، همدلی و اتحادِ ناشی از تفکر بر کلام الهی، انگیزۀ خدمت به اجتماع، به وطن و به نوع بشر را قوی‌تر می‌کند و چنین تاثیری به تدریج تلاش‌های جمعی جامعه در مسیر دستیابی به رفاه مادی و معنوی را نیز فرا می‌گیرد.

اگر چه نیایش، نیاز ذاتی روح انسانی است و به خودی خود ارزشمند است ولی باید منشاء خدمات مفید برای بشریت باشد. جدایی‌ناپذیری نیایش و خدمت به نوع انسان در عالی‌ترین شکل خود در موسسۀ مشرق الاذکار (محل بر آمدن یاد الهی) پدیدار می‌شود. مشرق الاذکار موسسه‌ای است که از یک ساختمان اصلی به عنوان مرکز نیایش به همراه تعدادی از موسسات وابسته‌ تشکیل شده است که هدفشان فراهم آوردن امکانات آموزشی، بهداشتی و سایر خدمات در راستای پیشرفت اجتماعی و اقتصادی جامعه می‌باشد. اگر چه در حال حاضر فقط چند مشرق ‌الاذکار در جهان وجود دارد اما بذر تأسیس این موسسه در تعداد فزاینده‌ای از جوامع در حال کاشته‌ شدن است و در آینده هر محل از داشتن چنین بنایی بهره‌مند خواهد بود.